imperfectif
Français
Étymologie
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | imperfectif \ɛ̃.pɛʁ.fɛk.tif\ |
imperfectifs \ɛ̃.pɛʁ.fɛk.tif\ |
| Féminin | imperfective \ɛ̃.pɛʁ.fɛk.tiv\ |
imperfectives \ɛ̃.pɛʁ.fɛk.tiv\ |
imperfectif
- (Grammaire) Dont le procès est continuel, pas fini, en parlant de l’aspect de certains verbes.
Le présent de l'indicatif, l'imparfait de l'indicatif ont un aspect imperfectif, alors que le passé simple a un aspect perfectif.
Antonymes
Traductions
- Anglais : imperfective (en)
- Italien : imperfettivo (it)
- Russe : несовершенный (ru) nesoveršénnyj
- Tchèque : nedokonavý (cs)
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| imperfectif | imperfectifs |
| \ɛ̃.pɛʁ.fɛk.tif\ | |
imperfectif \ɛ̃.pɛʁ.fɛk.tif\ masculin
Prononciation
- France (Lyon) : écouter « imperfectif [Prononciation ?] »
Voir aussi
- imperfectif sur l’encyclopédie Wikipédia