imperditus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | imperditus | imperdită | imperditum | imperditī | imperditae | imperdită |
| Vocatif | imperdite | imperdită | imperditum | imperditī | imperditae | imperdită |
| Accusatif | imperditum | imperdităm | imperditum | imperditōs | imperditās | imperdită |
| Génitif | imperditī | imperditae | imperditī | imperditōrŭm | imperditārŭm | imperditōrŭm |
| Datif | imperditō | imperditae | imperditō | imperditīs | imperditīs | imperditīs |
| Ablatif | imperditō | imperditā | imperditō | imperditīs | imperditīs | imperditīs |
imperditus \Prononciation ?\
- Entier, sauf, non détruit.
Synonymes
Références
- « imperditus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage