impaenitens
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | impaenitens | impaenitens | impaenitens | impaenitentēs | impaenitentēs | impaenitentia |
| Vocatif | impaenitens | impaenitens | impaenitens | impaenitentēs | impaenitentēs | impaenitentia |
| Accusatif | impaenitentem | impaenitentem | impaenitens | impaenitentēs | impaenitentēs | impaenitentia |
| Génitif | impaenitentis | impaenitentis | impaenitentis | impaenitentium | impaenitentium | impaenitentium |
| Datif | impaenitentī | impaenitentī | impaenitentī | impaenitentibus | impaenitentibus | impaenitentibus |
| Ablatif | impaenitentī | impaenitentī | impaenitentī | impaenitentibus | impaenitentibus | impaenitentibus |
impaenitens \Prononciation ?\
- Impénitent, qui ne se repent pas.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « impaenitens », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage