immolate
Anglais
Étymologie
- Du latin immolo (« je sacrifie »).
Verbe
| Temps | Forme |
|---|---|
| Infinitif | to immolate \Prononciation ?\ |
| Présent simple, 3e pers. sing. |
immolates |
| Prétérit | immolated |
| Participe passé | immolated |
| Participe présent | immolating |
| voir conjugaison anglaise | |
immolate
Dérivés
- immolation
- self-immolate, self-immolation
Prononciation
- (Royaume-Uni) : \ˈɪm.əʊ.leɪt\ ou \ˈɪm.ə.leɪt\
- (États-Unis) : \ˈɪm.ə.leɪt\
- (Australie) : écouter « immolate [Prononciation ?] »
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en anglais, sous licence CC BY-SA 4.0 : immolate. (liste des auteurs et autrices)
Italien
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | immolato \im.mo.ˈla.to\ |
immolati \im.mo.ˈla.ti\ |
| Féminin | immolata \im.mo.ˈla.ta\ |
immolate \im.mo.ˈla.te\ |
immolate \im.mo.ˈla.te\
- Féminin pluriel de immolato.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe immolare | ||
|---|---|---|
| Participe | ||
| Passé | ||
| (féminin pluriel) immolate | ||
| Indicatif | Présent | |
| (voi) immolate | ||
| Impératif | Présent | |
| (2e personne du pluriel) immolate | ||
immolate \im.mo.ˈla.te\
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Forme de verbe
immolate \im.moˈlaː.te\
- Vocatif masculin singulier de immolatus.