immoderatus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | immoderatus | immoderată | immoderatum | immoderatī | immoderatae | immoderată |
| Vocatif | immoderate | immoderată | immoderatum | immoderatī | immoderatae | immoderată |
| Accusatif | immoderatum | immoderatăm | immoderatum | immoderatōs | immoderatās | immoderată |
| Génitif | immoderatī | immoderatae | immoderatī | immoderatōrŭm | immoderatārŭm | immoderatōrŭm |
| Datif | immoderatō | immoderatae | immoderatō | immoderatīs | immoderatīs | immoderatīs |
| Ablatif | immoderatō | immoderatā | immoderatō | immoderatīs | immoderatīs | immoderatīs |
immoderatus \im.mo.deˈraː.tus\
Dérivés
- immoderate (« immodérément »)
- immoderatio (« immodération »)
Références
- « immoderatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « immoderatus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage