iltrakú
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | iltrakú | iltrakuyú | iltrakutú |
| 2e du sing. | iltrakul | iltrakuyul | iltrakutul |
| 3e du sing. | iltrakur | iltrakuyur | iltrakutur |
| 1re du plur. | iltrakut | iltrakuyut | iltrakutut |
| 2e du plur. | iltrakuc | iltrakuyuc | iltrakutuc |
| 3e du plur. | iltrakud | iltrakuyud | iltrakutud |
| 4e du plur. | iltrakuv | iltrakuyuv | iltrakutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
iltrakú \iltraˈku\ transitif
- Douter de.
Prononciation
- France : écouter « iltrakú [iltraˈku] »
Références
- « iltrakú », dans Kotapedia