illectus

Latin

Étymologie

(Nom commun) Déverbal de illicio, dérivé de illectum, avec le suffixe -us, -us.
(Adjectif) Dérivé de lego, avec le préfixe in-.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif illectŭs illectūs
Vocatif illectŭs illectūs
Accusatif illectum illectūs
Génitif illectūs illectuum
Datif illectūi
ou illectū
illectibus
Ablatif illectū illectibus

illectus \Prononciation ?\

  1. Séduction.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif illectus illectă illectum illectī illectae illectă
Vocatif illecte illectă illectum illectī illectae illectă
Accusatif illectum illectăm illectum illectōs illectās illectă
Génitif illectī illectae illectī illectōrŭm illectārŭm illectōrŭm
Datif illectō illectae illectō illectīs illectīs illectīs
Ablatif illectō illectā illectō illectīs illectīs illectīs

illectus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de illicio.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif illectus illectă illectum illectī illectae illectă
Vocatif illecte illectă illectum illectī illectae illectă
Accusatif illectum illectăm illectum illectōs illectās illectă
Génitif illectī illectae illectī illectōrŭm illectārŭm illectōrŭm
Datif illectō illectae illectō illectīs illectīs illectīs
Ablatif illectō illectā illectō illectīs illectīs illectīs

illectus \Prononciation ?\

  1. Non lu.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références