ignorans
Français
Forme d’adjectif
ignorans \i.ɲɔ.ʁɑ̃\ masculin pluriel
- (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Ancien masculin pluriel de ignorant.
[...] mais ces païens ignorans conservèrent et établirent l’usage de leur idiome national.
— (Edward Gibbon, Histoire de la décadence et de la chute de l'Empire romain, tome 7, 1819, page 99)
 
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | ignorāns | ignorāns | ignorāns | ignorāntēs | ignorāntēs | ignorāntia | 
| Vocatif | ignorāns | ignorāns | ignorāns | ignorāntēs | ignorāntēs | ignorāntia | 
| Accusatif | ignorāntem | ignorāntem | ignorāns | ignorāntēs | ignorāntēs | ignorāntia | 
| Génitif | ignorāntis | ignorāntis | ignorāntis | ignorāntium | ignorāntium | ignorāntium | 
| Datif | ignorāntī | ignorāntī | ignorāntī | ignorāntibus | ignorāntibus | ignorāntibus | 
| Ablatif | ignorāntī | ignorāntī | ignorāntī | ignorāntibus | ignorāntibus | ignorāntibus | 
īgnōrāns \iːŋ.ˈnoː.ɾaːns\
- Participe présent de ignoro.