igninus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | igninus | ignină | igninum | igninī | igninae | ignină |
| Vocatif | ignine | ignină | igninum | igninī | igninae | ignină |
| Accusatif | igninum | igninăm | igninum | igninōs | igninās | ignină |
| Génitif | igninī | igninae | igninī | igninōrŭm | igninārŭm | igninōrŭm |
| Datif | igninō | igninae | igninō | igninīs | igninīs | igninīs |
| Ablatif | igninō | igninā | igninō | igninīs | igninīs | igninīs |
igninus \Prononciation ?\
- Qui vit dans le feu.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | igninus | igninī |
| Vocatif | ignine | igninī |
| Accusatif | igninum | igninōs |
| Génitif | igninī | igninōrum |
| Datif | igninō | igninīs |
| Ablatif | igninō | igninīs |
igninus \Prononciation ?\ masculin
Références
- « igninus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « igninus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage