idio-
Français
Étymologie
Du
grec ancien
ἴδιος
,
idios
(«
propre
», «
particulier
»)
.
Préfixe
idio-
Préfixe qui signifie «
propre
,
spécial
».
Composés
idiobionte
idiocyclophane
idio-électrique
,
idioélectrique
idiographique
idiogyne
idiolecte
idiopathie
idiophone
idiorythmie
idiosyncrasie
idiothalame
idiotrophosperme
Traductions
Breton
:
idio-
(br)
,
dibar-
(br)
Ukrainien
:
ідіо-
(uk)
Références
«
idio-
», dans
Émile Littré
,
Dictionnaire de la langue française
, 1872–1877
→ consulter cet ouvrage