ianthinus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ἰάνθινος, iánthinos (« violet »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | ianthinus | ianthină | ianthinum | ianthinī | ianthinae | ianthină |
| Vocatif | ianthine | ianthină | ianthinum | ianthinī | ianthinae | ianthină |
| Accusatif | ianthinum | ianthinăm | ianthinum | ianthinōs | ianthinās | ianthină |
| Génitif | ianthinī | ianthinae | ianthinī | ianthinōrŭm | ianthinārŭm | ianthinōrŭm |
| Datif | ianthinō | ianthinae | ianthinō | ianthinīs | ianthinīs | ianthinīs |
| Ablatif | ianthinō | ianthinā | ianthinō | ianthinīs | ianthinīs | ianthinīs |
ianthinus \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Dérivés dans d’autres langues
- Français : ianthin
Références
- « ianthinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « ianthinus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage