hydropicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ὑδρωπικός, hydropikos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | hydropicus | hydropică | hydropicum | hydropicī | hydropicae | hydropică |
| Vocatif | hydropice | hydropică | hydropicum | hydropicī | hydropicae | hydropică |
| Accusatif | hydropicum | hydropicăm | hydropicum | hydropicōs | hydropicās | hydropică |
| Génitif | hydropicī | hydropicae | hydropicī | hydropicōrŭm | hydropicārŭm | hydropicōrŭm |
| Datif | hydropicō | hydropicae | hydropicō | hydropicīs | hydropicīs | hydropicīs |
| Ablatif | hydropicō | hydropicā | hydropicō | hydropicīs | hydropicīs | hydropicīs |
hydropicus \Prononciation ?\
- Hydropique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
Références
- « hydropicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage