humoro

Espéranto

Étymologie

Du latin humor.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif humoro
\hu.ˈmo.ro\
humoroj
\hu.ˈmo.roj\
Accusatif humoron
\hu.ˈmo.ron\
humorojn
\hu.ˈmo.rojn\

humoro \hu.ˈmo.ro\ mot-racine UV

  1. Humeur.

Dérivés

Prononciation

Voir aussi

  • humoro sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Bibliographie

Cette page a été créée automatiquement et nécessite une vérification.
Elle est listée dans les pages à vérifier car créées automatiquement.
Merci d’enlever ce bandeau une fois la page vérifiée.
Langue concernée : ido.

Étymologie

mot composé de humor- et -o « substantif »

Nom commun

Singulier Pluriel
humoro
\Prononciation ?\
humori
\Prononciation ?\

humoro

  1. Humeur.
    • Humoro signifikas propre e primitive la liquidi di l'organismo, qui pleis tanta rolo en l'antiqua medicino; konseque e metafore la (bona o mala) mentala stando o tendenco (instantala, per qua ol distingesas de karaktero)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Prononciation