hubený
Étymologie
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | hubený | hubená | hubené | |
| vocatif | hubený | hubená | hubené | ||
| accusatif | hubeného | hubený | hubenou | hubené | |
| génitif | hubeného | hubené | hubeného | ||
| locatif | hubeném | hubené | hubeném | ||
| datif | hubenému | hubené | hubenému | ||
| instrumental | hubeným | hubenou | hubeným | ||
| pluriel | nominatif | hubení | hubené | hubená | |
| vocatif | hubení | hubené | hubená | ||
| accusatif | hubené | hubená | |||
| génitif | hubených | ||||
| locatif | hubených | ||||
| datif | hubeným | ||||
| instrumental | hubenými | ||||
hubený \ɦʊbɛniː\ (comparatif : hubenější, superlatif : nejhubenější)
- Maigre, sec, pas gros.
hubený jako chrt ; jak lunt.
- maigre comme un clou.
Byl hubený, vysoký, ramenatý a mírně přihrbený, celkově budil dojem atleta, který zběhl na studia.
- il était maigre, grand, large d’épaules […]
- (Sens figuré) Maigre, pas important.
hubený výdělek.
- un maigre revenu.
Antonymes
Dérivés
- hubeně
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage
- Jiří Rejzek, Dictionnaire étymologique tchèque, Leda, Prague, 2012