hortulanidino

Espéranto

Étymologie

Composé de la racine hortulan (« ortolan »), des suffixes -id- (« descendant ») et -in- (« genre féminin ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif hortulanidino
\hor.tu.la.ni.ˈdi.no\
hortulanidinoj
\hor.tu.la.ni.ˈdi.noj\
Accusatif hortulanidinon
\hor.tu.la.ni.ˈdi.non\
hortulanidinojn
\hor.tu.la.ni.ˈdi.nojn\

hortulanidino \hor.tu.la.ni.ˈdi.no\

  1. Jeune ortolan femelle.

Antonymes

Hyperonymes

Prononciation