homa

Voir aussi : hɔ̀ma, -homa

Espéranto

Étymologie

(1887) Attesté dans Unua Libro de Louis-Lazare Zamenhof. Composé de la racine hom (« homme (l’espèce) ») et de la finale -a (adjectif)

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Nominatif homa
\ˈho.ma\
homaj
\ˈho.maj\
Accusatif homan
\ˈho.man\
homajn
\ˈho.majn\

homa \ˈho.ma\

  1. Humain, humaine.
    • Ĉiun vendredon, tuj post la sunleviĝo, la pigoj okazigas propran bazaron sur la tegmento de la homa bazaro.  (Tim Westover, Pigopago, Marvirinstrato, 2009, page 73)
      Chaque vendredi, dès le soleil levé, les pies font leur propre marché, sur le toit du marché des humains.

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine hom  et la liste des dérivés de hom.

Prononciation

Voir aussi

  • homo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Bibliographie

Étymologie

De l’arabe حُمَّة, ḥumma[1].

Nom commun

Singulier Pluriel
homa homa

homa \Prononciation ?\ classe 9

  1. (Nosologie) Fièvre.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Dérivés

  • homa ya manjano
  • homa ya matumbo
  • homa ya nyani
  • homa ya uti wa mgongo

Prononciation

Voir aussi

  • homa sur l’encyclopédie Wikipédia (en swahili) 

Références

Sources

Bibliographie