hinnitus

Latin

Étymologie

Déverbal de hinnio hennir »), dérivé de hinnitum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif hinnitŭs hinnitūs
Vocatif hinnitŭs hinnitūs
Accusatif hinnitum hinnitūs
Génitif hinnitūs hinnituum
Datif hinnitūi
ou hinnitū
hinnitibus
Ablatif hinnitū hinnitibus

hinnitus \Prononciation ?\ masculin

  1. Hennissement.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références