hegemonie
Étymologie
- Du grec ancien ἡγεμονία, hêgemonia.
 
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | hegemonie | hegemonie | 
| Génitif | hegemonie | hegemonií | 
| Datif | hegemonii | hegemoniím | 
| Accusatif | hegemonii | hegemonie | 
| Vocatif | hegemonie | hegemonie | 
| Locatif | hegemonii | hegemoniích | 
| Instrumental | hegemonií | hegemoniemi | 
hegemonie \ɦɛɡɛmɔnɪjɛ\ féminin
Dérivés
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage