guhte
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Pronom relatif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | guhte | guđet |
| Accusatif Génitif |
guđe | guđiid |
| Illatif | guhtii | guđiide |
| Locatif | guđes | guđiin |
| Comitatif | guđiin | guđiiguin |
| Essif | guhten | |
guhte \ˈɡuhte\
- Qui, lequel, laquelle.
Sii, guđet šaddet ođđa sivdnádussan Kristusis Jesusis, guddet Vuoiŋŋa šattuid: ráhkisvuohta, illu, ráfi, guhkesmielalašvuohta, láđisvuohta, buorrevuohta, oskkáldasvuohta, lodjivuohta, mearálasvuohta.
— (1=Lettre de saint Paul Apôtre aux Galates, , chapitre 5, versets 22-23)- Ceux, qui sont nés comme nouvelle créature au Christ Jésus, portent les fruits de l’Esprit : amour, joie, paix, patience, miséricorde, bonté, fidélité, douceur et tempérance.
Synonymes
- gii (pour une personne)
Pronom interrogatif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | guhte | guđet |
| Accusatif Génitif |
guđe | guđiid |
| Illatif | guhtii | guđiide |
| Locatif | guđes | guđiin |
| Comitatif | guđiin | guđiiguin |
| Essif | guhten | |
guhte \ˈɡuhte\