gubia
Latin
Étymologie
- Mot absent du latin classique, d'origine obscure → voir gouge.
 
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | gubiă | gubiae | 
| Vocatif | gubiă | gubiae | 
| Accusatif | gubiăm | gubiās | 
| Génitif | gubiae | gubiārŭm | 
| Datif | gubiae | gubiīs | 
| Ablatif | gubiā | gubiīs | 
gubia \Prononciation ?\ féminin
- Gouge, burin.
Terebra vocata a verme ligni, qui nuncupatur terebra, quem Graeci TEREDONA vocant. Hinc dicta terebra quod ut vermis terendo forat, quasi terefora; vel quasi transforans. Taratrum, quasi teratrum. Scobina dicta quod haerendo scobem faciat. Cant[h]erium. Guvia.
— (Isidore, Etymologiarum libri, XIX, 19)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
 
 
Variantes
Références
- « gubia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage