gregoriano
Espagnol
Étymologie
- Du latin Gregorianus.
Adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | gregoriano | gregorianos |
| Féminin | gregoriana | gregorianas |
gregoriano \ɡɾe.ɣoˈɾja.no\
Apparentés étymologiques
Voir aussi
- gregoriano sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)
Prononciation
- Madrid : \ɡɾe.ɣoˈɾja.no\
- Mexico, Bogota : \ɡɾe.ɡoˈɾja.no\
- Santiago du Chili, Caracas : \ɡɾe.ɣoˈɾja.no\
Références
- Real Academia Española, Diccionario de la lengua española, 23e édition → consulter cet ouvrage
Italien
Étymologie
- Du latin Gregorianus.
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | gregoriano \ɡre.ɡo.ˈrja.no\ |
gregoriani \ɡre.ɡo.ˈrja.ni\ |
| Féminin | gregoriana \ɡre.ɡo.ˈrja.na\ |
gregoriane \ɡre.ɡo.ˈrja.ne\ |
gregoriano \ɡre.ɡo.ˈrja.no\
- Grégorien, relatif au chant ecclésial ordonné par Grégoire Ier.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Chronologie) Grégorien, relatif au calendrier réformé par Grégoire XIII en 1582.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
- calendario gregoriano (« calendrier grégorien »)
- canto gregoriano (« chant grégorien »)
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes