glumă
 : gluma
Étymologie
- Du vieux slave glumŭ
 - Du français glume
 
Nom commun
| féminin | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| cas | non articulé | articulé | non articulé | articulé | 
| Nominatif Accusatif  | 
glumă | gluma | glume | glumele | 
| Datif Génitif  | 
glume | glumei | glume | glumelor | 
| Vocatif | glumo | glumelor | ||
glumă
Prononciation
- \ˈɡlu.mə\
 - Craiova (Roumanie) : écouter « glumă [Prononciation ?] »