glossarium
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | glossarium | glossaria |
| Vocatif | glossarium | glossaria |
| Accusatif | glossarium | glossaria |
| Génitif | glossariī | glossariōrum |
| Datif | glossariō | glossariīs |
| Ablatif | glossariō | glossariīs |
glossarium \Prononciation ?\ neutre
Références
- « glossarium », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Néerlandais
Étymologie
- Du latin glossarium.
Nom commun
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nom | glossarium | glossaria |
| Diminutif | — | — |
glossarium
Apparentés étymologiques
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 82,0 % des Flamands,
- 55,5 % des Néerlandais.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « glossarium [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]