glanvaen
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Forme |
|---|---|
| Non muté | glanvaen |
| Adoucissante | cʼhlanvaen |
| Durcissante | klanvaen |
glanvaen \ˈɡlãn.vẽn\ \ˈɡlãn.vɛ̃n\ masculin
Synonymes
- alabastr
- maen-glan
Références
- Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 315b
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 58b