gladiator

Voir aussi : Gladiator, gladiátor

Anglais

Étymologie

Emprunté au latin gladiator.

Nom commun

SingulierPluriel
gladiator
\ˈɡlæd.ɪ.ˌeɪ.təɼ\
gladiators
\ˈɡlæd.ɪ.ˌeɪ.təɼz\

gladiator \Prononciation ?\

  1. Gladiateur, belluaire.

Prononciation

Latin

Étymologie

Dérivé de gladiatus, avec le suffixe -tor.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif gladiator gladiatorēs
Vocatif gladiator gladiatorēs
Accusatif gladiatorem gladiatorēs
Génitif gladiatoris gladiatorum
Datif gladiatorī gladiatoribus
Ablatif gladiatorĕ gladiatoribus

gladiator \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : gladiatrix)

  1. Gladiateur.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Spadassin.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  3. Fabricant d’épées.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

Voir aussi

  • gladiator sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

Étymologie

Du latin gladiator.

Nom commun

Singulier Pluriel
gladiator
\gla.ðja.ˈtu\
gladiators
\gla.ðja.ˈtus\

gladiator \gla.ðja.ˈtu\ masculin (graphie normalisée) (pour une femme, on dit : gladiatritz)

  1. (Antiquité romaine) Gladiateur, belluaire.

Références