gilotino

Espéranto

Étymologie

Du français guillotine, et, de l'anglais guillotine, de l'allemand Guillotine, du polonais gilotyna, du russe гильотина, gilotina.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif gilotino
\ɡi.lo.ˈti.no\
gilotinoj
\ɡi.lo.ˈti.noj\
Accusatif gilotinon
\ɡi.lo.ˈti.non\
gilotinojn
\ɡi.lo.ˈti.nojn\

gilotino \ɡi.lo.ˈti.no\ mot-racine 1OA

  1. Guillotine.

Dérivés

Prononciation

  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « gilotino [Prononciation ?] »
  • (Région à préciser) : écouter « gilotino [Prononciation ?] »

Voir aussi

  • gilotino sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Bibliographie

Étymologie

De l'espéranto gilotino.

Nom commun

Singulier Pluriel
gilotino
\Prononciation ?\
gilotini
\Prononciation ?\

gilotino \ɡi.lɔ.ˈti.nɔ\

  1. Guillotine.