geruá
: gerua
Étymologie
- Dérivé de gerua (« fronce »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | geruá | geruayá | geruatá |
| 2e du sing. | gerual | geruayal | geruatal |
| 3e du sing. | geruar | geruayar | geruatar |
| 1re du plur. | geruat | geruayat | geruatat |
| 2e du plur. | geruac | geruayac | geruatac |
| 3e du plur. | geruad | geruayad | geruatad |
| 4e du plur. | geruav | geruayav | geruatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
geruá \gɛruˈa\ ou \geruˈa\ transitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « geruá [gɛruˈa] »
Références
- « geruá », dans Kotapedia