geruawé
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | geruawé | geruaweyé | geruaweté |
| 2e du sing. | geruawel | geruaweyel | geruawetel |
| 3e du sing. | geruawer | geruaweyer | geruaweter |
| 1re du plur. | geruawet | geruaweyet | geruawetet |
| 2e du plur. | geruawec | geruaweyec | geruawetec |
| 3e du plur. | geruawed | geruaweyed | geruaweted |
| 4e du plur. | geruawev | geruaweyev | geruawetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
geruawé \gɛruaˈwɛ\ ou \geruaˈwe\ ou \gɛruaˈwe\ ou \geruaˈwɛ\ intransitif
- Froncer, se froncer.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « geruawé [gɛruaˈwɛ] »
Références
- « geruawé », dans Kotapedia