geometricus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien γεωμετρικός, geômetrikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | geometricus | geometrică | geometricum | geometricī | geometricae | geometrică |
| Vocatif | geometrice | geometrică | geometricum | geometricī | geometricae | geometrică |
| Accusatif | geometricum | geometricăm | geometricum | geometricōs | geometricās | geometrică |
| Génitif | geometricī | geometricae | geometricī | geometricōrŭm | geometricārŭm | geometricōrŭm |
| Datif | geometricō | geometricae | geometricō | geometricīs | geometricīs | geometricīs |
| Ablatif | geometricō | geometricā | geometricō | geometricīs | geometricīs | geometricīs |
geometricus \Prononciation ?\
- (Mathématiques) Géométrique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « geometricus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage