gemitus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | gemitŭs | gemitūs |
| Vocatif | gemitŭs | gemitūs |
| Accusatif | gemitum | gemitūs |
| Génitif | gemitūs | gemituum |
| Datif | gemitūi ou gemitū |
gemitibus |
| Ablatif | gemitū | gemitibus |
gemitŭs \Prononciation ?\ masculin 4e déclinaison
- Gémissement.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | gemitus | gemită | gemitum | gemitī | gemitae | gemită |
| Vocatif | gemite | gemită | gemitum | gemitī | gemitae | gemită |
| Accusatif | gemitum | gemităm | gemitum | gemitōs | gemitās | gemită |
| Génitif | gemitī | gemitae | gemitī | gemitōrŭm | gemitārŭm | gemitōrŭm |
| Datif | gemitō | gemitae | gemitō | gemitīs | gemitīs | gemitīs |
| Ablatif | gemitō | gemitā | gemitō | gemitīs | gemitīs | gemitīs |
gemitus \Prononciation ?\
- Participe passé de gemo.
Références
- « gemitus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage