galacticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien γαλακτικός, galáktikos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | galacticus | galactică | galacticum | galacticī | galacticae | galactică | 
| Vocatif | galactice | galactică | galacticum | galacticī | galacticae | galactică | 
| Accusatif | galacticum | galacticăm | galacticum | galacticōs | galacticās | galactică | 
| Génitif | galacticī | galacticae | galacticī | galacticōrŭm | galacticārŭm | galacticōrŭm | 
| Datif | galacticō | galacticae | galacticō | galacticīs | galacticīs | galacticīs | 
| Ablatif | galacticō | galacticā | galacticō | galacticīs | galacticīs | galacticīs | 
galacticus \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Références
- « galacticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage