gaino

Espéranto

Étymologie

Du français gaine, de l’italien guaina.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif gaino
\ga.ˈi.no\
gainoj
\ga.ˈi.noj\
Accusatif gainon
\ga.ˈi.non\
gainojn
\ga.ˈi.nojn\

gaino \ɡa.ˈi.no\ mot-racine Néo

  1. (Habillement) Gaine.

Prononciation

Voir aussi

  • Gaino sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Bibliographie

Étymologie

De l’espéranto.

Nom commun

Singulier Pluriel
gaino
\Prononciation ?\
gaini
\Prononciation ?\

gaino \ɡa.ˈi.nɔ\

  1. Gaine.
  2. Fourreau.