gând
Étymologie
- Du hongrois gond.
Nom commun
| neutre | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| cas | non articulé | articulé | non articulé | articulé |
| Nominatif Accusatif |
gând | gândul | gânduri | gândurile |
| Datif Génitif |
gând | gândului | gânduri | gândurilor |
| Vocatif | ||||
gînd \ˈɡɨnd\
Variantes orthographiques
- gînd (orthographe antérieure à 1993)
Dérivés
- a fi de gând (avoir l’intention de)