furoro

Espéranto

Étymologie

Du latin furor (excl. : la).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif furoro
\fu.ˈro.ro\
furoroj
\fu.ˈro.roj\
Accusatif furoron
\fu.ˈro.ron\
furorojn
\fu.ˈro.rojn\

furoro \fu.ˈro.ro\ mot-racine 3OA

  1. Fureur, exaltation.

Dérivés

Prononciation

Voir aussi

  • furoro sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Bibliographie