fungo
: füngö
Espéranto
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | fungo \ˈfun.go\ |
fungoj \ˈfun.goj\ |
| Accusatif | fungon \ˈfun.gon\ |
fungojn \ˈfun.gojn\ |
fungo \ˈfun.ɡo\ mot-racine UV
Prononciation
- Toulouse (France) : écouter « fungo [Prononciation ?] » (bon niveau)
Voir aussi
- fungoj sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- fungo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- fungo sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "fung-", "-o" présents dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).
Étymologie
- De l’espéranto.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| fungo \Prononciation ?\ |
fungi \Prononciation ?\ |
fungo \ˈfun.ɡɔ\
Italien
Étymologie
- Du latin fungus.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| fungo \ˈfuŋ.ɡo\ |
funghi \ˈfuŋ.ɡi\ |
fungo \ˈfuŋ.ɡo\ masculin
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe fungere | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | (io) fungo |
fungo \ˈfuŋ.ɡo\
Prononciation
- Italie : écouter « fungo [Prononciation ?] »
- Monopoli (Italie) : écouter « fungo [Prononciation ?] »
- Naples (Italie) : écouter « fungo [Prononciation ?] »
- Italie : écouter « fungo [Prononciation ?] »
Voir aussi
Latin
Forme de nom commun
fungo \ˈfuŋ.ɡoː\ masculin