funebris
Espéranto
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe funebri | |
|---|---|
| Passé de l’indicatif | funebris |
funebris \fu.ˈne.bris\
Latin
Étymologie
- Dérivé de funus (« funérailles »), avec le suffixe -bris. Funus faisait *funes.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | funebris | funebris | funebre | funebres | funebres | funebria |
| Vocatif | funebris | funebris | funebre | funebres | funebres | funebria |
| Accusatif | funebrem | funebrem | funebre | funebres | funebres | funebria |
| Génitif | funebris | funebris | funebris | funebrium | funebrium | funebrium |
| Datif | funebri | funebri | funebri | funebribus | funebribus | funebribus |
| Ablatif | funebri | funebri | funebri | funebribus | funebribus | funebribus |
fūnebris \Prononciation ?\
Références
- « funebris », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage