fulguratura

Latin

Étymologie

Dérivé de fulguratus, avec le suffixe -ura.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif fulguratură fulguraturae
Vocatif fulguratură fulguraturae
Accusatif fulguraturăm fulguraturās
Génitif fulguraturae fulguraturārŭm
Datif fulguraturae fulguraturīs
Ablatif fulguraturā fulguraturīs

fulgurātūra \Prononciation ?\ féminin

  1. Interprétation des éclairs.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références