fortulo
Espéranto
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | fortulo \for.'tu.lo\ |
fortuloj \for.'tu.loj\ |
| Accusatif | fortulon \for.'tu.lon\ |
fortulojn \for.'tu.lojn\ |
fortulo \for.ˈtu.lo\
- Fort (personne forte).
Fortulo kiel vi tuj superos lin, se necese.
— (Claude Piron, Gerda malaperis!)- Un homme fort comme vous le maîtrisera tout de suite, si c’est nécessaire.
Antonymes
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « fortulo [Prononciation ?] »