fortuitus

Latin

Étymologie

Dérivé de fors, avec le suffixe -itus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif fortuitus fortuită fortuitum fortuitī fortuitae fortuită
Vocatif fortuite fortuită fortuitum fortuitī fortuitae fortuită
Accusatif fortuitum fortuităm fortuitum fortuitōs fortuitās fortuită
Génitif fortuitī fortuitae fortuitī fortuitōrŭm fortuitārŭm fortuitōrŭm
Datif fortuitō fortuitae fortuitō fortuitīs fortuitīs fortuitīs
Ablatif fortuitō fortuitā fortuitō fortuitīs fortuitīs fortuitīs

fortuitus \Prononciation ?\

  1. Fortuit.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références