flictus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | flictŭs | flictūs |
| Vocatif | flictŭs | flictūs |
| Accusatif | flictum | flictūs |
| Génitif | flictūs | flictuum |
| Datif | flictūi ou flictū |
flictibus |
| Ablatif | flictū | flictibus |
flictus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | flictus | flictă | flictum | flictī | flictae | flictă |
| Vocatif | flicte | flictă | flictum | flictī | flictae | flictă |
| Accusatif | flictum | flictăm | flictum | flictōs | flictās | flictă |
| Génitif | flictī | flictae | flictī | flictōrŭm | flictārŭm | flictōrŭm |
| Datif | flictō | flictae | flictō | flictīs | flictīs | flictīs |
| Ablatif | flictō | flictā | flictō | flictīs | flictīs | flictīs |
flictus \Prononciation ?\
- Participe passé de fligo.
Références
- « flictus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage