fira
 : Fira
Catalan
Étymologie
- (1163) Du latin fērĭa (« jour férié »).
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| fira \Prononciation ?\ | fires \Prononciation ?\ | 
fira \Prononciation ?\ féminin
Prononciation
- Barcelone (Espagne) : écouter « fira [Prononciation ?] »
Étymologie
Nom commun
fira \ˈfira\ (Indénombrable)
- Déplacement d’un concept abstrait, immatériel.
Anagrammes
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe ferir | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | que eu fira | 
| que você/ele/ela fira | ||
| Impératif | Présent | |
| (3e personne du singulier) fira | ||
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Conjugaison de fira | Actif | Passif | 
|---|---|---|
| Infinitif | fira | firas | 
| Présent | firar | firas | 
| Prétérit | firade | firades | 
| Supin | firat | firats | 
| Participe présent | firande | — | 
| Participe passé | — | firad | 
| Impératif | fira | — | 
fira \Prononciation ?\