fecondo
Italien
Étymologie
- Du latin fecundus.
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | fecondo \fɛ.ˈkɔn.do\ |
fecondi \fɛ.ˈkɔn.di\ |
| Féminin | feconda \fɛ.ˈkɔn.da\ |
feconde \fɛ.ˈkɔn.de\ |
fecondo \fɛ.ˈkɔn.do\
Antonymes
- infecondo (« infécond »)
Dérivés
- interfecondo (« interfecond »)
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe fecondare | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | (io) fecondo |
fecondo \fɛ.ˈkɔn.do\
- Première personne du singulier de l’indicatif du verbe fecondare.