fantomo
Espéranto
Étymologie
- Du russe фантом, fantom.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | fantomo \fan.ˈto.mo\ |
fantomoj \fan.ˈto.moj\ |
| Accusatif | fantomon \fan.ˈto.mon\ |
fantomojn \fan.ˈto.mojn\ |
fantomo \fan.ˈto.mo\ mot-racine UV
Dérivés
- fantoma, fantomatique
- fantome, fantomatiquement
- fantomi : hanter
- fantomloĝita, hanté
- lupfantomo, loup-garou
Prononciation
- Toulouse (France) : écouter « fantomo [Prononciation ?] » (bon niveau)
Voir aussi
- fantomo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (selon Retavortaro)
- fantomo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- fantomo sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "fantom-", "-o" présents dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).
Étymologie
- De l’espéranto.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| fantomo \Prononciation ?\ |
fantomi \Prononciation ?\ |
fantomo \fan.ˈtɔ.mɔ\