famulabundus
Latin
Étymologie
- Dérivé de famulor (« être au service de, servir »), avec le suffixe -bundus.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | famulabundus | famulabundă | famulabundum | famulabundī | famulabundae | famulabundă |
| Vocatif | famulabunde | famulabundă | famulabundum | famulabundī | famulabundae | famulabundă |
| Accusatif | famulabundum | famulabundăm | famulabundum | famulabundōs | famulabundās | famulabundă |
| Génitif | famulabundī | famulabundae | famulabundī | famulabundōrŭm | famulabundārŭm | famulabundōrŭm |
| Datif | famulabundō | famulabundae | famulabundō | famulabundīs | famulabundīs | famulabundīs |
| Ablatif | famulabundō | famulabundā | famulabundō | famulabundīs | famulabundīs | famulabundīs |
famulabundus \Prononciation ?\
Références
- « famulabundus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage