fajfilo

Espéranto

Étymologie

Composé de la racine fajf (« siffler »), du suffixe -il- (« outil ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif fajfilo
\faj.ˈfi.lo\
fajfiloj
\faj.ˈfi.loj\
Accusatif fajfilon
\faj.ˈfi.lon\
fajfilojn
\faj.ˈfi.lojn\

fajfilo \faj.ˈfi.lo\ ( composition de racines de l’ekzercaro §34)

  1. Sifflet.
    • La piloto fajfis per sia nova fajfilo kaj liaj kunuloj vekiĝis.  (Hendrik Bulthuis, Inferio dans la bibliothèque Wikisource (en espéranto) , 1938, pages 17-27)
      Le pilote siffla avec son nouveau sifflet et ses camarades se réveillèrent.

Vocabulaire apparenté par le sens

  • fajfilo figure dans le recueil de vocabulaire en espéranto ayant pour thème : football.

Prononciation