exuberans
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | exuberans | exuberans | exuberans | exuberantēs | exuberantēs | exuberantia | 
| Vocatif | exuberans | exuberans | exuberans | exuberantēs | exuberantēs | exuberantia | 
| Accusatif | exuberantem | exuberantem | exuberans | exuberantēs | exuberantēs | exuberantia | 
| Génitif | exuberantis | exuberantis | exuberantis | exuberantium | exuberantium | exuberantium | 
| Datif | exuberantī | exuberantī | exuberantī | exuberantibus | exuberantibus | exuberantibus | 
| Ablatif | exuberantī | exuberantī | exuberantī | exuberantibus | exuberantibus | exuberantibus | 
exuberans \Prononciation ?\
- Participe présent de exubero :
- Extraordinaire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
 
- Extraordinaire.
Références
- « exuberans », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage