exoticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ἐξωτικός, exotikós.
 
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | exoticus | exotică | exoticum | exoticī | exoticae | exotică | 
| Vocatif | exotice | exotică | exoticum | exoticī | exoticae | exotică | 
| Accusatif | exoticum | exoticăm | exoticum | exoticōs | exoticās | exotică | 
| Génitif | exoticī | exoticae | exoticī | exoticōrŭm | exoticārŭm | exoticōrŭm | 
| Datif | exoticō | exoticae | exoticō | exoticīs | exoticīs | exoticīs | 
| Ablatif | exoticō | exoticā | exoticō | exoticīs | exoticīs | exoticīs | 
exoticus \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « exoticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage