exos
Français
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| exo | exos |
| \ɛɡ.zo\ | |
exos \ɛk.so\ masculin pluriel
- Pluriel de exo.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | exos | exos | exos | exossēs | exossēs | exossia |
| Vocatif | exos | exos | exos | exossēs | exossēs | exossia |
| Accusatif | exossem | exossem | exos | exossēs | exossēs | exossia |
| Génitif | exossis | exossis | exossis | exossium | exossium | exossium |
| Datif | exossī | exossī | exossī | exossibus | exossibus | exossibus |
| Ablatif | exossī | exossī | exossī | exossibus | exossibus | exossibus |
exos \Prononciation ?\
Variantes
- esossis, esossus
Anagrammes
Références
- « exos », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage