exorsus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | exorsŭs | exorsūs |
| Vocatif | exorsŭs | exorsūs |
| Accusatif | exorsum | exorsūs |
| Génitif | exorsūs | exorsuum |
| Datif | exorsūi ou exorsū |
exorsibus |
| Ablatif | exorsū | exorsibus |
exorsus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | exorsus | exorsă | exorsum | exorsī | exorsae | exorsă |
| Vocatif | exorse | exorsă | exorsum | exorsī | exorsae | exorsă |
| Accusatif | exorsum | exorsăm | exorsum | exorsōs | exorsās | exorsă |
| Génitif | exorsī | exorsae | exorsī | exorsōrŭm | exorsārŭm | exorsōrŭm |
| Datif | exorsō | exorsae | exorsō | exorsīs | exorsīs | exorsīs |
| Ablatif | exorsō | exorsā | exorsō | exorsīs | exorsīs | exorsīs |
exorsus \Prononciation ?\
- Participe passé de exordior.
Références
- « exorsus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage