existentialis
Latin
Étymologie
- Dérivé de existentia (« existence »), avec le suffixe -alis.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | existentialis | existentialis | existentiale | existentiales | existentiales | existentialia |
| Vocatif | existentialis | existentialis | existentiale | existentiales | existentiales | existentialia |
| Accusatif | existentialem | existentialem | existentiale | existentiales | existentiales | existentialia |
| Génitif | existentialis | existentialis | existentialis | existentialium | existentialium | existentialium |
| Datif | existentiali | existentiali | existentiali | existentialibus | existentialibus | existentialibus |
| Ablatif | existentiali | existentiali | existentiali | existentialibus | existentialibus | existentialibus |
existentiālis \Prononciation ?\
- Variante de exsistentialis.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Variantes
Dérivés
- existentialitas (« existence virtuelle »)
- existentialiter (« essentiellement »)
Références
- « existentialis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage